7 juli

Opgestaan om half 8 en nadat iedereen klaar was met douchen en aankleden gingen we ontbijten bij een breakfast restaurant naast het hotel, Cucu. Je kon zelf pakken van het buffet, o.a. vers fruit, muffins, donuts, toast, roerei, worstjes en bacon. De koffie en thee werd berekend per beker, de muffins en andere danish per stuk maar de rest werd per gewicht berekend, dat hadden we nog nooit meegemaakt. We kochten metrokaartjes voor één dag bij metrostation Rosslyn die vlak om de hoek lag. We moesten met een enorm hoge roltrap naar beneden, de metrostations zien er hier een stuk schoner en netter uit dan in New York. We gingen als eerste met de metro naar het Capitol. Het was al heel erg warm en zonnig, vandaag werd het 29oC. We liepen rond het Capitol om foto’s te maken, ze waren er druk aan de weg bezig. De kinderen vonden het mooi dat ze het gebouw nu in het echt zagen. Nathalie moest nodig naar de wc en liep met Tom het visitor center in, ze werden eerst grondig gescand en zagen binnen een enorme rij mensen die op kaartjes voor toegang stonden te wachten.

Daarna liepen we langzaam naar het National Air en Space Museum en keken hier een hele poos rond.

















Wilco had gelezen dat er een speciaal vliegtuig zou staan, een Lockhead SR 71, maar deze was te groot voor het museum en stond op Washinton Dulles airport in het museum. We dronken koffie bij Mc Donalds café, dat is nieuw en daar hebben ze alleen drankjes. In het museum was het heerlijk koel en kwamen we bij van de warmte. Rond 13 uur gingen we uit het museum en met de metro naar het Witte Huis. Hier kon je vroeger vlak langs rijden maar nu was alles afgezet en kon je er alleen langs lopen. Je kon achter een hek het Witte Huis zien liggen maar dat was best een afstand. Jammer genoeg heb ik niets meer gehoord van mijn eventuele bezoek aan het Witte Huis van de senator, ik moest in februari al mijn paspoortgegevens doorgeven en kreeg een bevestiging. Maar nadat ik nogmaals gemaild had heb ik nooit meer wat gehoord. We dronken wat koels en namen een zakje chips want we waren flauw van de warmte. Daarna liepen we door naar het Washington monument, hier had ik via het internet al toegangskaartjes voor 15 uur voor besteld. De kaartjes waren gratis maar ik had alleen reserveringskosten moeten betalen. Ze waren daarna naar huis opgestuurd. Het was maar goed dat we kaartjes hadden want alle tickets voor vandaag waren al vergeven. Wat was ik blij dat ik kaartjes had. Wilco dacht dat het Washington monument gewoon een massieve toren was en hoorde pas vlak voor we erin gingen dat we met een lift omhoog naar 500 ft. zouden gaan.

Daar zijn raampjes waarmee je rond kon kijken, het was zeer helder weer dus we zagen alles mooi liggen. We wandelden langs de Reflecting Pool naar het Lincoln Memorial. Hier moesten we heel veel trappen op in de warmte, dat viel niet mee. Je had een mooi uitzicht naar het Washington Monument en het Lincoln Memorial vonden we erg imposant.























Wilco wilde nog rondkijken bij het Vietnam Veterans memorial wat er vlak naast lag. We liepen weer verder naar een metrostation en gingen naar de Washington Zoo. We wilden graag de reuzenpanda’s bekijken, het was best een stuk lopen vanaf de metro naar de zoo en in de dierentuin zelf ook. De toegang was gratis. We zagen een baby panda heel lui liggen en hij bewoog totaal niet. Jammer dat zijn moeder en vader niet te zien waren. Aan de overkant van de zoo zat een Starbucks waar we een frappuccino namen en even bijkwamen van al het lopen. Het was intussen 18 uur en de dierentuin zou gaan sluiten. Met de metro terug naar het hotel en even relaxen. We fristen ons op want we voelden ons vies en plakkerig. Wilco wandelde nog van het hotel naar het nabijgelegen Marine Corps Iwo Jima Memorial waar net een ceremonie aan de gang was, hij kond dit precies meemaken. ’s Avonds gingen we pas laat op stap met de metro naar Crystal City waar Wilco trakteerde op een etentje bij Chili’s. We namen allemaal fajita’s en het smaakte superlekker, mals vlees en kip en verse groenten. Het was Wilco’s laatste avond in Amerika, morgen zal hij terugreizen en gaan wij met onze rondreis verder. Pas om 23 uur waren we terug op de kamer waar we foto’s ontlaadden en het reisverhaal uitwerkten.